Jedwab (Hedvábí, 2000)

Alessandro Baricco. Překlad Halina Kralowa. Rozhlasová úprava Ewa Stocka – Kalinowska. Režie Wademar Modestowicz. Zvukový mistr Andrzej Złomski. Hudba Małgorzata Małaszko.

Osoby a obsazení: vypravěč (Krzysztof Wakuliński), madame Blanche (Marzena Trybała),  Baldabiou (Krzysztof Chamiec),  Hara Kei (Krzysztof Kolberger), Hervé Joncour (Jacek Rozenek), starosta (Marek Bargiełowski), Helena (Katarzyna Tatarak),  host (Włodzimierz Bednarski), producent (Cezary Nowak), host (Tadeusz Grabowski).

Natočeno 2000. Premiéra 7. 1. 2001 v cyklu Teatr Polskiego Radia.

Pozn.: To nie jest powieść. Ani nawet opowiadanie.To pewna historia. Zaczyna się od mężczyzny, który przemierza świat, a kończy jeziorem w wietrzny dzień. Mężczyzna nazywa się Herve Jancour. Jak się nazywa jezioro nie wiadomo.. Można by powiedzieć, że jest to historia miłosna. Ale gdyby tylko o to chodziło, nie warto by było opowiadać. Są tu pragnienia i cierpienia, które znasz dobrze, ale nie znajdujesz słowa zdolnego je wyrazić. W każdym razie nie jest to słowo MIŁOŚĆ. (To znana sprawa. Kiedy nie potrafisz wyrazić czegoś jednym słowem, posługujesz się całą historią.Tak się to robi. Od wieków). Każda historia ma swoją muzykę. Ta ma muzykę białą. Trzeba to koniecznie powiedzieć, bo biała muzyka jest muzyką dziwną, czasami Cię zaskakuje: gra się ją cicho i tańczy powoli. Jeśli jest dobrze grana, masz wrażenie że słyszysz muzykę ciszy, a znakomici tancerze wydają ci się nieruchomi. Biała muzyka jest czymś diabelnie trudnym. To właściwie wszystko.

If you enjoyed this post, please consider to leave a comment or subscribe to the feed and get future articles delivered to your feed reader.

.
Komentáře

Zatím nemáte žádné komentáře.

Napište komentář k článku

(povinné)

(povinné)