Lato muminków (Muminí léto, 1978)
Tove Janssonová. Překlad Irena Szuch-Wyszomirska. Adaptace a režie Andrzej Maria Marczewski. Texty písní Bogdan Choraźuk. Hudba Tadeusz Woźńika.
Osoby a obsazení: vypravěč (Gustaw Holoubek), muminkova maminka (Ryszarda Hanin), muminkův tatínek (Zygmunt Kestowicz), muminek Mieczyslaw Czechowicz), Mimla (Ewa Kania), malá Mia (Miroslawa Krajewska), slečna Ferka /panna Migotka/ (Miroslawa Krajewska), Bufka (Malgorzata Niemirska), Homek (Jerzy Bończak), Emma (Zofia Rysiowna), Fifionka /Filifionka/ (Daniela Makulska), Paszczak (Andrzej Stockinger), Paszczakówna (Danuta Szaflarska), Wloczykij (Tomasz Grochoczyński).
Natočeno v rozhlasových studií Varšava a Opolo, březen – srpen 1978. Vydal Pronit v roce 1978 (2 LP, SLP 4001-4002). Reedice Polskie Radio, 2009 (1 CD, PRCD 1083).
Píseň ze hry k poslechu zde.
Lit.: anonym: Lato Muminków. In Wikipedia, b. d. (článek). – Cit.: Polska baśń muzyczna dla dzieci, będąca adaptacją Lata Muminków fińskiej pisarki, Tove Jansson.
Dla Teatru Dramatycznego w Wałbrzychu tekst zaadaptował reżyser przedstawienia Andrzej Maria Marczewski. Teksty piosenek napisał Bogdan Chorążuk, a muzykę skomponował Tadeusz Woźniak. Widowisko cieszyło się dużą popularnością i było potem wystawiane w wielu polskich teatrach[1]. Dla potrzeb wałbrzyskiego spektaklu nagrany został podkład muzyczny, który w 1978 wykorzystano w trakcie realizacji fonograficznej tej baśni. Pomiędzy marcem a sierpniem 1978[2] w studiach radiowych w Warszawie i Opolu nagrywane były teksty mówione i piosenki.
Bohaterom Lata Muminków użyczyli swoich głosów znani polscy aktorzy, a piosenki śpiewane były przez samego Tadeusza Woźniaka, jego kilkuletniego wówczas syna Piotra, Krystynę Prońko, zespół Andrzej i Eliza i in. Album, obok płyty Zegarmistrz światła, był największym sukcesem w dorobku Tadeusza Woźniaka[1]. Pochodząca z płyty piosenka „Senna kołysanka” należy też do największych przebojów Krystyny Prońko[3].
Producentem nagrań była firma Wifon, która w 1978 wydała Lato Muminków na dwóch kasetach magnetofonowych (Wifon NK-536 a-b) oraz dwóch długogrających płytach gramofonowych wytłoczonych dla Wifonu przez Pronit (SLP 4001 – 4002).
W 2009 roku, nakładem Polskiego Radia, ukazała się reedycja albumu na płycie kompaktowej i w nowej oprawie graficznej (nr kat. PRCD 1083).
If you enjoyed this post, please consider to leave a comment or subscribe to the feed and get future articles delivered to your feed reader.
Komentáře
Zatím nemáte žádné komentáře.
Napište komentář k článku