Dziesięć pięter (Deset pater, 2001)

Přidal: Premek |

Březen 2, 2017

Cezary Harasimowicz. Rozhlasová hra. Režie Janusz Kukuła.

Osoby a obsazení: vypravěč (Krzysztof Gosztyła), Marek, hlídač (Jacek Rozenek), (Marek, ochroniarz), Malý (Jonasz Tołopiło), Velký (Jakub Truszczyński), Lidka, Markova žena (Dorota Landowska), Majda, Markův šéf (Marek Obertyn), Maria, důchodkyně (Mirosława Dubrawska), kněz probošt (Andrzej Ferenc), Olgierd (Zbigniew Suszyński), prostitutka (Izabela Bukowska), Pavel /Paweł/ (Andrzej Zieliński), Elka (Monika Kwiatkowska), Kazio (Stanisław Brudny), Terezka /Tereska/ (Joanna Sobieska), Pudło (Sylwester Maciejewski). Dále účinkují Ewa Domańska, Jan Jabłoński, Janusz Szydłowski.

Natočeno 2001.

Lit.: anonym: Dziesięć pięter“ - Cezary Harasimowicz. In web Ninateka, b. d. (článek + nahrávka k poslechu). - Cit.: Tragiczne zdarzenie z życia wzięte jako pretekst do stworzenia zbiorowego wizerunku dzisiejszych Polaków – Dziesięć pięter Cezarego Harasimowicza w reżyserii Janusza Kukuły.

„Historia jest prawdziwa, postaci zmyślone. Dziesięciopiętrowy blok, dziesięciopiętrowy zmierzch. I taki widok z bloku. Kolorowy supermarket, betonowy kościół, betonowe podwórko, betonowa szkoła, graffiti”. Big i Mały robią „ekspirjens” – kradną w sklepie batona. Chłopców łapie ochroniarz. Starszego zatrzymuje, a Małego wysyła po Dziadka. Mężczyzna opiekuje się trzynastolatkiem, bo jego rodzice wyjechali za chlebem do Kanady. Mały wjeżdża na dziesiąte piętro wysokościowca. Staje na parapecie.

Personalia
Tekst Cezarego Harasimowicza, wydrukowany w miesięczniku „Dialog” (nr 3/2000), w tym samym roku został zrealizowany w Teatrze Telewizji przez Witolda Adamka. Reżyserem radiowej wersji Dziesięciu pięter jest Janusz Kukuła. Słuchowisko to osiedlowa ballada w rytmie rap (narrator, Krzysztof Gosztyła, wypowiada kwestie, poddając się bitom muzycznego podkładu w tle). Wyłania się z niej przygnębiający portret zbiorowy Polaków, których znieczuliły ciężkie realia codziennego życia. Harasimowicz, pisarz i scenarzysta, nazywa siebie „opowiadaczem historii”. Ma na koncie takie scenariusze jak m.in.: Seszele, Stan strachu, Trzysta mil do nieba, Bandyta, Przeprowadzki, Ekstradycja 3. Mówi, że niektóre teksty pisze „pod wpływem traumatycznej potrzeby”. Dziesięć pięter powstało na kanwie wypadku szeroko komentowanego w mediach. „To mnie tak poruszyło, że musiałem coś z tym zrobić” – wyznał autor.

Janusz Kukuła
(ur. 1953) – reżyser radiowy, poeta, scenarzysta. Od lat 70. związany z Teatrem Polskiego Radia, dyrektor Teatru Polskiego Radia w latach 1992–2006 i od 2009 roku. Zrealizował m.in.: Ferdydurke wg Witolda Gombrowicza (1989), Złodzieja wg Wiesława Myśliwskiego (1999), Ostatnią taśmę Krappa Samuela Becketta (2000), Dziesięć pięter Cezarego Harasimowicza (2001), Królową i Szekspira według dramatu Esther Vilar (2014).