Wladca much (Pán much, 1995)

Přidal: Přemek |

Duben 9, 2011

William Golding. Rozhlasová dramatizace románu. Překlad Wacław Niepokólczycki. Rozhlasová dramatizace Elżbieta Łukomska. Hudba Małgorzata Małaszko. Zvuk Andrzej Brzoska. Režie Andrzej Piszczatowski.

Osoby a obsazení: Ralf (Witold Wysota), Prosiaczek (Cezary Kwieciński), Simon (Grzegorz Drojewski), hlas 1 (Andrzej Łagodziński), hlas 2 (Mateusz Grydlik), hlas 3 (Kajetan Prochyra), hlas 4 (Jacek Wolszczak), pán much (Kazimierz Wysota), oficír (Andrzej Piszczatowski), dále Marcin Pawłowski.

Natočilo Polskie radio v roce 1995 (60 min.).

Pozn.: Przejmująca opowieść o złu, które ukryte jest w każdym z nas. Trwa bliżej nieokreślony konflikt nuklearny. Grupa brytyjskich chłopców dostaje się – po katastrofie samolotu, którym byli ewakuowani – na bezludną wyspę. Pozbawieni opieki dorosłych organizują sobie życie, tworzą swą małą społeczność. Wyspa – chłopięcy raj o miejscu pełnym przygód – z biegiem czasu staje się sceną przerażających, tragicznych w skutkach wydarzeń…

„Władca Much“ był powieściowym debiutem (1954) Williama Goldinga. Książka ta stała się najgłośniejszym utworem brytyjskiego pisarza (noblisty z 1983 roku), zyskała rangę pozycji kultowej, weszła do kanonu najważniejszych książek XX wieku, dwukrotnie ją sfilmowano.

Opowieść o społeczności dobrze wychowanych angielskich chłopców, którzy przemieniają się w dzikie, niemające hamulców moralnych istoty, rodzi przede wszystkim pytanie o naturę człowieka. Golding w alegoryczny, a jednocześnie boleśnie realistyczny sposób mówi nie tylko o słabości kulturowych czy też cywilizacyjnych norm – wydaje się, że stawia on niepokojącą tezę o pierwotnym złu tkwiącym w człowieku, podważając utopijne wizje przyrodzonej ludzkiej dobroci. „Człowiek wytwarza zło jak pszczoła miód“ – mówi angielski pisarz.
Tytuł powieści Goldinga odnosi się do hebrajskiego imienia demona (Baal-Zevuv – pan much), używanego jako jedno z określeń szatana.