Bohumil Hrabal – między Dostojewskim a Chaplinem (Bohumil Hrabal – mezi Dostojevským a C)

Přidal: Premek |

Duben 9, 2014

Připravily Dorota Gacek a Elżbieta Łukomska. Literární pásmo k 100. výročí narození Bohumila Hrabala.

O Hrabalově tvorbě hovoří Aleksander Kaczorowski. Pořad obsahuje záznam Hrabalova vyprávěn z roku 1968 (česky).

Připravilo Polskie Radio v roce 2014. Premiéra 30. 3. 2014 (PR Dwójka, 43 min.) v cyklu Ćwiczenia z myślenia a Niedziela pod specjalnym nadzorem. Dzień z Hrabalem w radiowej Dwójce!

Pozn.: Cyklus „Dzień z Hrabalem w radiowej Dwójce“ obsahuje celkem tři pořady:

1. „Ćwiczeńie z myślenia” – „Bohumil Hrabal – między Dostojewskim a Chaplinem“
2. „Strefa literatury” – „Surrealistyczna realność“
3. „Słuchowisko” – „Postrzyżyny“

Lit.: mc/kd: Bohumil Hrabal – między Dostojewskim a Chaplinem. In web Polskie Radio Dwójka, 30. 3. 2014 (článek + nahrávka k poslechu). – Cit.: Fenomen jego prozy polega na zadziwiającym kontraście między poważną tematyką egzystencjalną, a niezwykle lekką i frywolną formą – mówił w Dwójce Aleksander Kaczorowski, autor biografii Bohumila Hrabala pt. „Gra w życie“.

W posłowiu do książki „Pamiętam tylko dni słoneczne“ Aleksander Kaczorowski, pisarz, eseista, tłumacz literatury czeskiej, przywołał słowa pewnego krytyka muzycznego o Mahlerze: „to Dostojewski opowiadany przez Chaplina“. Według niego zdanie to lepiej pasuje do Bohumila Hrabala, który zresztą uwielbiał zarówno Mahlera, jak i Dostojewskiego.

– Wydaje mi się, że fenomen prozy czeskiego pisarza w dużej mierze osadzony jest na zadziwiającym kontraście między poważną tematyką egzystencjalną a niezwykle lekką, frywolną, czasem liryczną formą – powiedział gość „Ćwiczeń z myślenia“. – Z pewnością miało to związek z czeską tradycją literacką, w której autor „Postrzyżyn“ był bardzo mocno osadzony. Czuł się kontynuatorem Haška, do którego nawiązywał tonem ludycznym swojej prozy – dodał.

Hrabal cenił także Chaplina. – Bardzo lubił to, co nazywał amerykańską groteską, czyli klasyczne kino nieme, komediowe, slapstickowe – mówił Aleksander Kaczorowski. – Oglądał te filmy w młodości, więc w oczywisty sposób nasiąknął nimi. Kino bez wątpienia było dla niego jednym z istotnych źródeł natchnienia. Należał chyba do pierwszego pokolenia twórców literatury światowej, dla których inspiracje kinematograficzne były tak ważne – opowiadał.