Głos Horacego (Horatiův hlas, 2001)
Henryk Bardijewski. Rozhlasová hra. Režie Paweł Łysak.
Osoby a obsazení: průvodce (Jacek Braciak), první (Piotr Adamczyk), druhý (Robert Czebotar), Kajetan (Stanisław Brudny), Krasicki (Paweł Chochlew), mladík (Tomasz Zięcik).
Natočeno 2001. Premiéra 8. 6. 2001. Repríza 11. 4. 2003.
Pozn.: W słuchowisku Głos Horacego (1998) bohaterowie dokonują próby wychylenia się poza obszar otaczającej ich rzeczywistości, która męczy ich swoją jałowością i budzi pragnienie, by dotknąć wielkiej przeszłości i usłyszeć jej głos: „Cokolwiek powiesz, już ktoś powiedział, cokolwiek pomyślisz, już ktoś pomyślał”. Ich wędrówka w góry własnym szlakiem w poszukiwaniu dźwięków odległego czasu, otwiera przed nimi pamięć ziemi – ogromne archiwum kiedyś wypowiedzianych słów i ciągle żywych minionych głosów.
Trasa jest trudna i pełna zagadek, szlak prowadzi tylko w jedną stronę, towarzyszą im ciągle nowe głosy i tajemnicza postać centaura. Bezimienna jaskinia – źródło głosów – przyciąga ich swoją tajemnicą, ale kiedy wreszcie dochodzą, wita ich ciszą, kryjąc głęboko powierzony sobie ślad przeszłości. Gdy utrudzeni wędrowcy schodzą wreszcie w dół, sfera dźwięków podąża za nimi. W przeciwną stronę pną się gromady poszukiwaczy pragłosów, ludzi uzbrojonych w aparaty rejestracyjne, których przyciągnęła tu nie nadzieja dotknięcia tajemnicy, ale sensacja i perspektywa zysku. (anotace)
If you enjoyed this post, please consider to leave a comment or subscribe to the feed and get future articles delivered to your feed reader.
Komentáře
Zatím nemáte žádné komentáře.
Napište komentář k článku